نقد رویکرد پدیدارشناسی هوسرلی در قصه های مجید

نقد رویکرد پدیدارشناختی هوسرلی در قصّه‌های مجیدچکیدهرویکرد پدیدارشناسی کیفیت خاصی از ظهور معنا و آگاهی است که ادموند هوسرل (1859- 1938) مبانی نظری آن را در نگرة فلسفی نوینی به نام فنومنولوژی سامان بخشید. بر اساس نظریات وی هیچ شناخت هنجارگونه معتبر شمرده نمی‌شود مگر آنکه با کنش «من» استعلایی پدیدارشناختی کسب ‌شود. بنابراین فرد ابتدا باید با اعمال شک فلسفی تعریفات و پیشفرضها را به تعلیق درآورد تا زمینة درک و شناخت اصیل برای «من» ایجاد شود. تأکید بر ادراکات، تجربیات و احساسات شخصی و پایبندی به تفکر انتقادی از نشانه‌های پدیدارشناسی هوسرلی است و در آفرینش، نقد و بررسی ادبیات کودک و نوجوان اهمیت بسیار دارد. پژوهش حاضر که مبتنی بر تحلیل عناصر متن، رفتار شخصیتها بویژه رفتار و سازمان ذهنی «مجید» و تطبیق آن با آراء پدیدارشناسی است نشان می‌دهد که مؤلفه‌های نگرش پدیدارشناختی در «قصه‌های مجید» اثر هوشنگ مرادی کرمانی موجود است.واژه‌های کلیدی: ادموند هوسرل"،"پدیدارشناسی"،"قصه‌های مجید"،"نقد پدیدارشناختی"،" هوشنگ مرادی کرمانی"